Metropolie są zjawiskiem faktycznym (urbanistycznym), istniejącym niezależnie od woli czy decyzji prawodawcy. Prawodawca może jednak poprzez odpowiednie decyzje przyczyniać się do dynamicznego rozwoju metropolii lub, przyjmując postawę bierną, zahamować tempo ich rozwoju społeczno-ekonomicznego. Interwencja jest zatem pożądana i uzasadniona. 

Autor naszej analizy, opierając się w dużej mierze na ustaleniach „Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju Polska 2030” odnosi się do koncepcji stworzenia 12 metropolii w ramach największych polskich miast (Katowice, Warszawa, Kraków, Wrocław, Łódź, Poznań, Gdańsk, Szczecin, Gdynia, Bydgoszcz, Toruń, Lublin) oraz 4 związków metropolitalnych. Chodziłoby o:

- Warszawsko-Łódzki Związek Metropolitalny;

- Krakowsko-Katowicki Związek Metropolitalny;

- Gdańsko-Gdyński Związek Metropolitalny;

- Bydgosko-Toruński Związek Metropolitalny

Jak wyglądałaby struktura organizacyjna takich jednostek? Jakie miałyby zadania? Jakie byłoby ich finansowanie i umiejscowienie w obecnej strukturze administracyjnej kraju? O tym wszystkim w analizie pt. „Koncepcja MEGApolis” pisze dr Jakub H. Szlachetko, Prezes Zarządu Instytutu Metropolitalnego.